Humus

Humus
Humus, nahezu strukturloses, verwesendes organisches Material tierischer und pflanzlicher Herkunft, das zusammen mit mineralischen Bestandteilen den Boden bildet. Bei der Mineralisation wird der H. durch die Tätigkeit der Bodenorganismen schließlich in anorganische Substanz verwandelt.

Deutsch wörterbuch der biologie. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • humus — humus …   Dictionnaire des rimes

  • HUMUS — L’humus est la matière organique transformée par voie biologique et chimique et incorporée à la fraction minérale du sol, avec laquelle elle contracte des liens physico chimiques plus ou moins étroits. Par extension, le mot «humus» désigne… …   Encyclopédie Universelle

  • Humus — (Origin: 1790–1800; < Latin : earth, ground [ humus. Dictionary.com Unabridged (v 1.1). Random House, Inc. 23 Sep. 2008. .] ) is the organic material in soil lending it a dark brown or black colouration. In soil science, humus refers to any… …   Wikipedia

  • Humus — (lateinisch „Erdboden“) im engeren Sinne bezeichnet in der Bodenkunde die Gesamtheit der toten organischen Substanz eines Bodens.[1][2][3][4] Der Humus ist Teil der gesamten organischen Bodensubstanz. Er unterliegt vor allem der Aktivität der… …   Deutsch Wikipedia

  • humus — HÚMUS s.n. Amestec de substanţe organice amorfe aflat în sol, care îi condiţionează fertilitatea şi care este rezultat din transformarea materialului vegetal sub acţiunea microorganismelor. – Din fr., lat. humus, germ. Humus. Trimis de gall,… …   Dicționar Român

  • Humus — ist jene dunkle in fortwährender Verwesung begriffene organische, namentlich pflanzliche Substanz, die keine organische Struktur mehr zeigt. In[145] chemischer Hinsicht besteht der Humus aus oxydierbaren Kohlenstoffverbindungen (durchschnittlich… …   Lexikon der gesamten Technik

  • Humus — Sm erw. fach. (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. humus f. Erde .    Ebenso nndl. humus, ne. humus, nfrz. humus, nschw. humus, nnorw. humus; human. lateinisch l …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • humus — (plural humus) sustantivo masculino 1. (no contable) Conjunto de materias orgánicas descompuestas o en proceso de transformación que constituyen la capa más externa de un suelo: Este suelo se ha quedado sin humus por la erosión …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Hūmus — (lat.), die braune oder schwarze Masse, in die Pflanzen oder Pflanzenteile nach dem Absterben zerfallen, und die, oft in starker Schicht, den Boden der Wälder und Wiesen bedeckt, häufiger noch, mit mineralischen Substanzen vermischt, im… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • humus — / umus/ s.m. [dal lat. humus s.f. suolo, terra, terreno ]. 1. (biol., agr.) [complesso di sostanze organiche derivato dalla decomposizione di residui vegetali e animali] ▶◀ terriccio. ‖ suolo, terra, terreno. 2. (fig.) [insieme dei fattori… …   Enciclopedia Italiana

  • humus — ‘Capa superficial del suelo, constituida por la descomposición de materiales animales y vegetales’. Es invariable en plural (→ plural, 1f): «Las lombrices de tierra y su papel en la formación de los humus de tierras de cultivo» (Alvarado Darwin… …   Diccionario panhispánico de dudas

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”